گزارش بازدید گروه معماری موسسه اموزش عالی رشدیه از روستای پلکانی اشتبین- بهشت مرزی ایران در اذربایجان شرقی

آموزشی و پژوهشی سه شنبه, ۲ خرداد ۱۴۰۲

 

بسمه تعالی

     با توجه به نقش بازدیدهای علمی آموزشی در افزایش دانش عملی دانشجویان گروه معماری بازدیدی از روستای پلکانی اشتبین با مساعدت مسئولین محترم موسسه و با حضور جمعی از دانشجویان گروه معماری به سرپرستی خانم دکتر صالحی، اقای دکتر هاشمی و خانم مهندس آقازاد و با همکاری صمیمانه اعضای انجمن علمی معماری انجام شد. بازدید راس ساعت ۸ صبح 1402/02/28 با حرکت از مقابل دانشگاه شروع شد.

روستای اشتبین با طبیعتی زیبا  از جمله جاذبه های گردشگری در نزدیکی تبریز و مرز ایران و ارمنستان است که همواره مورد توجه ایرانگردان و گردشگران بوده است. این روستا بهشتی در حاشیه سواحل بسیار زیبای ارس و در دل کوه های بلند آذربایجان شرقی است که در سال 1379 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. این روستا که به ماسوله آذربایجان نیز معروف است به دوران صفویه مربوط می باشد.

معماری روستای اشتبین

روستای اشتبین روی شیب کوه قرار گرفته است، به همین دلیل خانه‌هایی پلکانی دارد و شبیه به ماسوله است. پشت بام هر خانه در روستای اشتبین حیاط خانه همسایه‌ است. خانه های روستای اشتبین دارای بالکن یا به زبان اهالی«آرتیرما» ست؛ فضایی خارج شده از بنا و بالای معابر روستای اشتبین. معماری خانه های قدیمی روستای اشتبین شبیه به معماری خانه های دوره صفوی و قاجار است.

یکی از دلایل  نام‌گذاری روستا این است که روستای اشتبین شامل سه روستا به نام های جعفرآباد، هراس و سیاوشان می شود. درحقیقت، نام روستای اشتبین ترکیبی از کلمات «اوش» و «تبین» است. «اوش» واژه‌ای ترکی به معنای عدد 3 و «تبین» یعنی طایفه است. مردم روستای اشتبین می‌گویند چون روستای اشتبین میان سه کوه قرار دارد، نام این روستا اشتبین است. اوش یعنی عدد 3 و «تبین» معنی «میان» می‌دهد.

در طی بازدید اساتید محترم در خصوص سبک معماری دوران صفویه و دلیل طراحی این روستا به صورت پلکانی و ویزگی های منطقه توضیحاتی ارائه نمودند. بازدید در ساعت ۲۲ همان روز  با بازگشت به موسسه به پایان رسید.

جهت مشاهده گزارش تصویری اینجا کلیک نمایید